Privet vanuit Irkutsk,
Vandaag is het dan echt begonnen voor ons. Nadat we gisteren theorie hadden gehad (hoe we gaan spelen tegen de Hongaren) van onze coach, was nu het uur U om het ten uitvoering te brengen.
Onze fysio, dokter en wekservice Jankonev van Huet wekte ons weer als vanouds in de vroege morgen. Het ontbijtbuffet was weer van alles voorzien, we komen hier niets tekort. De laatste voorbereidingen werden nog getroffen, iedereen wist zeker dat ze alles bij zich hadden en de bus stond al warm te draaien. De wedstrijd tegen de Hunnen, de oudjes onder ons weten dat ik hier het team van Hongarije mee bedoel, was ons eerste doel voor de “gold rush”. Nadat de weg weer was afgezet door de politie, zodat we vrije doorgang zouden hebben voor vertrek, reed de chauffeur ons richting de ijsbaan. Dit alles weer onder politiebegeleiding. Voor de nieuwe spelers en lezers onder ons weer een hele belevenis. Een rit van ongeveer 45 minuten bracht ons bij stadion Stroitel in Shelekhov.
De kleedkamer zag er mooi uit, zonnetje scheen en het was -20 graden, geen vuiltje aan de lucht om de eerste wedstrijd te spelen. Het team had vertrouwen in de wedstrijd en dat straalde ze ook uit. Na de warming up werden de laatste instructies gegeven door de coach en was het wachten dat we het signaal kregen om richting het ijs te gaan. In de hoek van de kleedkamer werd mijn roommate Robert Wolfojev wat stil, was het de spanning voor de wedstrijd? Nee, hij had zijn shirt in het hotel laten liggen. Iedereen wist toch zeker dat ze alles bij zich hadden? Maar gelukkig, onze materiaalman Perry Kosmanskaya was op alles voorbereid en had een reserveshirt voor Robert bij zich.
We begonnen vrij sterk aan de wedstrijd, het golfde op en neer, een echte strijd tussen de aartsrivalen. In de 23e minuut, na moves van Johan Kuhnenov, stond Nickolaev Verbrugski op de juiste plaats en scoorde de 1-0 voor Nederland. In de 32e minuut kregen we een penalty tegen en door een mooie safe van onze keeper Maarten Janssinski bleef het 1-0 voor Nederland. Little Stefan Geenevski werd vlak daarna uit de wedstrijd gereden door een Hongaar, die daar wonderbaarlijk genoeg niet voor werd gestraft. Hij zou de wedstrijd ook niet meer uitspelen. Ondertussen was Perry een keer onderuit gegaan op het ijs, hij had gehoopt dat niemand het zou hebben gezien. Vlak voor rust, in de 41e minuut scoorden de Hongaren de 1-1. Toch een dompertje, want met een kleine voorsprong de rust in gaan geeft je vaak vleugels in de 2e helft. In de kleedkamer kon iedereen zijn handen en voeten weer opwarmen, want die waren aardig bevroren geraakt bij de spelers.
In de 2e helft een paar plaatswisselingen i.v.m. de blessure van Little Stefan Geenevski. We speelden nu met de zon in de rug, wat toch altijd een voordeel is. In de 54e minuut scoorden de Hongaren wederom, 1-2. De eerste straf van de wedstrijd was voor Dopski, die het fluitsignaal van de scheidsrechter niet had gehoord, hij moest voor 5 minuten in de strafbank plaats nemen. Nog geen 4 minuten later kreeg hij gezelschap van zijn roommate Stephanov den Brok, die 10 minuten kreeg voor een overtreding. De wedstrijd werd harder. Met Stephanov nog op de strafbank scoorden de Hongaren de 1-3. Een mooie interceptie van Twan Hengstinov, die de bal professioneel onderschepte, zette hem vrij voor de Hongaarse keeper en met een soepele beweging schoot hij de bal in het doel, 2-3. Zo, de laatste 20 minuten van de wedstrijd zouden hete minuten worden, want we moesten de gelijkmakende treffer zien te scoren. Voor mezelf zou dat wel fijn zijn een paar hete minuten, want ik had door de kou geen gevoel meer in mijn schaatsen. Vlak voor tijd maakten de Hongaren nog de 2-4, de eindstand. Twan Hengstinov werd uitgeroepen tot beste speler van de wedstrijd aan Nederlandse kant, hij kreeg een paar Russische laarzen. Teleurgesteld gingen we richting de kleedkamer.
Na de wedstrijd waren de Hongaren toch nog kwaad op het Nederlands team, ze moesten wachten dat we helemaal klaar waren met omkleden om gezamelijk onder politiebegeleiding weer richting hotel te rijden. Zoals gewoonlijk neemt ons team de tijd om om te kleden en zeker als het winnende team op je staat te wachten. In het hotel werd er van de lunch (17:00 uur plaatselijke tijd) gebruik gemaakt. Een paar spelers (Johan, Maarten, Robert, Jankonev, Ronald de fotograaf en ondergetekende) liepen even het parkje in, tegenover het hotel, om foto’s te maken van de ijssculpturen. De ijssculpturen waren afbeeldingen van de sporten van de Olympische Spelen. Ook was er een echte ijsglijbaan, die natuurlijk ook door ons uitgeprobeerd moest worden. In de tegenoverliggende winkel werden nog wat inkopen gedaan. Eenmaal aan de kassa vroeg Robert Wolfojev of ik wat voor hem kon vertalen uit het Russisch, want de kassajuffrouw deed moeilijk. Robert moest 220 roebel betalen en had dat ook gegeven, het briefje van 20 kreeg hij steeds terug geschoven. Of ik haar duidelijk kon maken dat het wel genoeg was. Toen ik naar het briefje van 20 keek, zag ik dat hij 20 Zweedse kronen in zijn hand had! Niet gek dus dat ze die niet aannam. Toch een “bad hair day” voor Robert, na 2 van deze blunders op deze zonnige dag. Maar hij heeft een goede roommate die hem daar wel overheen kan helpen.
Zo moet 220 roebel er uit zien
Vanavond weet een teambespreking, even terugkijken naar de wedstrijd tegen Hongarije, maar zeker vooruit kijken naar de wedstrijd van morgen tegen Letland.
Namens het team al bedankt voor de reacties via sms, whatsapp en natuurljk FB.
Poka poka uit het nog steeds frisse Siberie,
Vladipeer