Morgen gaat het gebeuren, om 5:45 uur in de ochtend gaat het Nederlands bandyteam richting Ulyanovsk. Om 6 uur stipt rijdt de bus richting Frankfurt airport. Ik zie de meesten al denken, er zijn toch wel meerdere vliegvelden in de buurt van Nijmegen, vanwaar ze richting Moscow vliegen? Ja, dan klopt. Maar Moscow heeft 4 vliegvelden en wij moeten toevallig op vliegveld Domodedovo zijn, en daar kunnen we niet rechtstreeks komen vanuit Amsterdam of Dusseldorf. Om half 1 in de middag vliegen we richting Moscow om daar ongeveer 4 uur na aankomst door te vliegen met “Red Wings” richting Ulyanovsk. Daar wordt het Nederlands team opgewacht door onze charmante koffertjes: Anna en Katya en onze bobo Frank en ondertekende.
Anna links en Katya rechts
Frank en Vladipeer zijn afgelopen donderdag al vertrokken richting Ulyanovsk. Het enige verschil is dat wij met de trein richting Frankfurt zijn gegaan. Zeker het laatste uur vanaf Dusseldorf tot Frankfurt was comfortabel, met de snelle ICE trein. In Moscow kwamen we ook de Duitse delegatie (Mikhail en Evgeniy; typisch Duitse namen) tegen. Stipt op tijd kwamen we met ons vliegtuigje (Russische Sukoi Superjet) los van de startbaan en vlogen we in Zuidoostelijke richting. De piloot deed wat hij moest doen en na iets meer dan een uurtje zette hij ons veilig op de grond. Daar stond ons koffertje Anna ons al op te wachten.
Vrijdag was de dag van het congres. Tijdens het wachten om de zaal binnen te gaan werden we voorgesteld aan ons tweede koffertje: Katya. Het congres eindigde in een vragenronde, waar onze Frank een kritische vraag had over paspoortcontrole tijdens het WK. Sommige landen hebben spelers die geen paspoort kunnen tonen van het land waar ze voor uitkomen. Natuurlijk een heel rare situatie, net zoiets als mechanische doping in de wielersport. Veel B- landen waren het met Frank eens dat gewoon iedere speler een geldig paspoort moet kunnen overleggen. De internationale federatie beloofde daar met het WK grondig op te controleren. Toch verliet Frank met een bittere nasmaak het congres. Om wat te relaxen kregen we een tour door Ulyanovsk. Als eerste bezochten we het bandymuseum, dat was neergezet in het Leninmuseum. Een leuke anekdote is dat er tussen de bandyballen ons oranje stressballetje lag, welke we in 2010 uitdeelden aan de toeschouwers.
Daarna moest Frank terug naar het hotel, er was een ingelaste vergadering om 18:00 uur over de paspoortaffaire. Ik ben samen met een bobo uit Kazachstan en onze 2 begeleidsters verder gegaan met de tour. Kerk bezoeken en vervolgens een wandeling langs de Wolga rivier.
Het was een koude maar leuke middag. Daar vertelden onze begeleidsters ons dat Ulyanovsk ook wel “de stad van de 7 winden” werd genoemd (veel wind uit verschillende richtingen). Dan kennen ze ons team nog niet, soms in de kleedkamer noemen ze ons “het team met de 16 windjes”.
Spelershotel Wolga. Nederland en Duitsland verblijven hier.
Wachtend in het hotel op Frank met een knorrende maag was een uitputtingsslag. Om 20:30 kreeg ik bericht dat de vergadering afgelopen was en dat de landen die het eens waren met Frank, nu 180 graden gedraaid waren en Frank eigenlijk alleen stond. Met natuurlijk wel het hele Nederlandse team achter zich. Conclusie is dat Hongarije gewoon 5 Zweedse spelers mag opstellen, Zweeds is ook de voertaal in het Hongaarse team. Dus een lobby om het WK eerlijker te maken is in duigen gevallen. De reacties in Nederland, van onze teamgenoten, zijn niet voor publicatie geschikt.
Zaterdag de dag van de halve finales. Om 09:00 bezochten we de wedstrijd USA-Letland, voor de 7e plaats in de eindstand. Afgelopen jaar in Chabarovsk wonnen de Letten verrassend. Deze wedstrijd was een walk-over voor de Amerikanen, 15-0. In de middag bezochten we de halve finale wedstrijd tussen Zweden en Finland. Een spannende leuke wedstrijd die verrassend met 3-2 gewonnen werd door Finland, mede door uitstekend keeperswerk van de Finse keeper. De finale tussen Rusland en Finland wordt vanmiddag gespeeld in het uitverkochte “Trud” stadion met meer dan 15.000 toeschouwers. Daar zal ik in mijn volgende stukje meer over schrijven. Voor ons is het nu wachten op het team en voor jullie is het weer wachten op het volgende stukje.
Vladipeer