Privet fanatieke aanhang,
Het uur van de waarheid, kan beter zeggen anderhalf uur van de waarheid. Vandaag staat het promotie-degradatie duel tegen Japan op de rol. Als Nederland wint komen ze weer in het eerste gedeelte van de B-poule en dan gaat Japan weer na een jaar terug naar het onderste gedeelte. Maar zover is het nog niet.
We konden vandaag wat uitslapen, om 10 uur pas ontbijt. Dat was wel lekker na een paar dagen vroeg opstaan. De jetlag is er bij iedereen inmiddels al uit, we zitten al helemaal in het Khabarovsk ritme. Na het ontbijt gingen onze fysio Joost, onze huisfotograaf Rick Bogelskajev, zijn broer Rens, Rick de Groodovsky, little Stefan Geenevsky, Erik Blegeltjov, Twan Hengstinov en Michael Bratkov zwemmen in een openlucht zwembad. Op zich niet zo’n gek iets, maar het was wel 20 graden onder nul en het water was een graad of 28. Dus een verschil van 48 graden Celsius. Waar het zwembad wel rekening mee had gehouden is dat ze oranje badmutsen hadden (in Russische zwembaden zijn badmutsen verplicht), typisch gevalletje van een voortschrijdend inzicht. De boys hebben heerlijk gebadderd.
Een ander gedeelte van de groep ging een stukje wandelen over de rivier de “Amur”. Wandelen over een rivier? Jazeker, deze rivier is een gedeelte van het jaar bevroren. Vanuit het hotel, waar we trouwens een mooi uitzicht hebben, kijken we steeds op de rivier, waar mensen aan het ijsvissen zijn.
Dus zijn we met Jordan, Johan, Frank, Remo, Joris, Sem, Thomas en ondergetekende naar de ijsvissers geweest. Het was een graad of 20 onder nul, blauwe lucht en een lekker zonnetje, ideaal voor een ijswandeling. De weg ernaartoe was iets moeilijker dan gedacht, maar we zijn heelhuids op het ijs gekomen. Twee oude Russen hadden wat gaten in het ijs geboord en een klein hengeltje uitgeworpen. We zagen een vis liggen op het ijs, diepgevroren, dus een kleine vangst. Toen de ene Rus met een grote handboor een nieuw gat in het ijs ging boren, vroeg Johan of hij mocht helpen. Na een paar minuten boren had hij eindelijk een gat van ongeveer 20 cm doorsnede gemaakt. Het ijs bleek een cm of 50/60 dik te zijn. Na wat foto’s gemaakt te hebben met de vissers zijn we weer richting het vaste land gegaan. Met een paar man hebben we nog een kerk bezocht, ook een vast ritueel als we in Rusland zijn, evenals een kaarsje opsteken in de kerk voor een goed resultaat met de wedstrijd.
Iedereen was gefocust op deze belangrijke wedstrijd. Dopsky is nog steeds geblesseerd, een grote aderlating voor het team. Het herstel is langzaam. Na de teambespreking en de warming up onder begeleiding van Joost, was het tijd voor de warming up op het ijs. Iedereen had een goed gevoel, dus het geloof was er zeker. We verloren de toss, op zich niet zo erg, want tegen Mongolië pakte dat achteraf ook goed uit. Japan mocht de bal uitnemen in de eerste helft. De wedstrijd duurt 2 x 45 minuten. In de voorgaande wedstrijden hebben we 2 x 30 minuten gespeeld.
Japan begon zoals we gewend waren met een rap tempo aan de wedstrijd. Het zijn stuk voor stuk snelle schaatsers. In de 6e minuut kregen we de eerste corner tegen en een leep wippertje werd door Stephan Geenevsky van de lijn weggekopt. Dit mag niet in het bandy, dus gaf de Russische scheidsrechter een penalty voor Japan. Deze werd gestopt door Vladipeer, de rebound werd knap weggewerkt door een duikende Johan Kuhnenov. Maar een minuut later scoorde Japan alsnog de 1-0 na een mooie solo van Kosuke Asano. Nederland kreeg meer grip op de wedstrijd en jammer genoeg benutten ze de paar corners niet, die ze daarna kregen. In de 29e minuut was dan eindelijk de 1-1 door Johan Kuhnenov vanaf een vrije slag. Nederland kreeg vleugels en kreeg meer kleine kansen. Ondertussen was Stefan Geenevsky uitgevallen met een knieblessure, weer een tegenvaller. Vlak daarna hield het Nederlands team zijn adem in toen Davidov van Alst ook nog bleef liggen, maar achteraf viel dat mee. In de 28 minuut was het Rens Bogelskajev die een frontaaltje had met een Jap. De Jap stond weer op, maar Rens bleef roerloos liggen. Hij was de weg kwijt, sommige mensen denken dat dat normaal is voor Rens, maar deze keer was het toch wel serieus.
Door de uitvallers en vele straffen moest Nederland alles op alles zetten om geen doelpunt tegen te krijgen. Het laatste gedeelte van de 1e helft stonden we met 8 tegen 11 op het ijs. Maar we sloegen ons er doorheen. 1-1 Was dus ook de ruststand.
De tweede helft begonnen we ook met een man minder vanwege iemand op de strafbank. De coach moest het team omzetten want Rens kon niet meer spelen door zijn frontaaltje, Stefan speelde met pijnstillers. In de 64e minuut scoorde Stephanov den Brok uit een fantastische corner de 2-1, een zucht van opluchting voor de Nederlandse fans op de tribune, die redelijk gevuld was met meer dan 800 toeschouwers. De 3-1 werd gescoord door Remo Speijerovskin, die hij scoorde uit een rebound vanuit een corner. Japan bleef drukken, maar we zagen ook dat ze steeds vermoeider werden. Toch kwam de 3-2 in de 79e minuut. Nederland pakte het weer goed op maar kreeg weer een paar straffen tegen zich. Weer de laatste 10 minuten met 2 man minder. Maar Nederland liet zich niet kisten, Stephan de Brok kaapte het laatste sprankje hoop voor de Jappen weg, 4-2. Met nog 5 minuten op de klok kon het eigenlijk niet meer mis gaan. De spanning was te voelen in de bank en op de tribune. Het bevrijdende eindsignaal kwam in de 91e minuut. Nederland was weer gepromoveerd naar het hoogste gedeelte van de B-poule, waar ze ook thuis horen. De halve finale was bereikt!!!!
Veel foto’s van deze wedstrijd zijn op deze Facebook pagina terug te vinden.
Morgen spelen we de halve finale tegen Estland om 16:30 uur, in Nederland is dat 07:30 in de morgen. En natuurlijk is de wedstrijd weer live te volgen via de livestream. Estland is tot nu toe het sterkste team op het toernooi, maar we zijn gemotiveerd om goede tegenstand te bieden. Bij winst spelen we vrijdag om het goud, bij verlies spelen we voor brons. Morgen zal ik daar natuurlijk weer verslag van doen.
Namens het team bedanken we iedereen die achter ons staat en ons berichtjes stuurt via de social media. Het doet het team goed!
Poka poka van een halve finalist.
Vladipeer