Hej Hej Bandyfans,
Vrijdagmiddag was de plaatsingswedstrijd tegen China. De winnaar van dit duel speelt zaterdagmorgen voor de 7e plaats. Geen wedstrijd om te onderschatten. De eerste wedstrijd tegen China werd een makkelijke 6-0. Maar afgelopen donderdag was de Zweedse Chinees Johan Chang bij het Chinees team gekomen, dus ze waren een stuk sterker geworden. De tribune kleurde weer oranje en zong luidkeels mee met het Wilhelmus. Beetje zonde dat de 2 Chinese supporters dat niet deden bij hun volkslied.
Nederland had maar één opdracht en dat was winnen. Nederland startte voortvarend en na anderhalve minuut plaatste Nick Verbruggen na een mooie pass van Remo Speijers de bal in het Chinese doel. Een Chinese aanval langs de spelersbank eindigde voor de Chinese speler in de Nederlandse bank tussen de sticks. Een mooie check die hij niet verwacht had en de spelers in de Nederlandse bank trouwens ook niet; een mooi voorbeeld van “Wok to go”. De Chinezen scoorden de 1-1 via Chang. Nederland had dit niet verwacht, dus moesten we weer snel aan de bak om in ieder geval met een voorsprong de rust in te gaan. Dat gebeurde ook 30 seconden voor de pauze, Twan Hengst schroefde zijn aantal goals dit weekend weer op, 2-1. In de eerste helft kreeg Erik Blegel een flinke klap op zijn pols en moest helaas de rest van de wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. Een bezoek aan het ziekenhuis was noodzakelijk, gelukkig niet gebroken.
De tweede helft was nog geen paar seconden oud en Remo Speijers had de Chinese doelman alweer een naar gevoel gegeven. Nederland liep in de tweede helft verder uit, goals van Twan Hengst, 2x David van Alst en Jordan Braam brachten de eindstand op 7-1. Jordan regelt altijd de bal waarmee iemand zijn eerste goal scoort op de WK. Iedereen riep dan ook na het doelpunt van Jordan: “pak de bal!”. Jordan beweerde echter dat hij al eerder een keer had gescoord.
Nederland speelt nu zaterdagmorgen voor de 7e–8e plaats tegen Tsjechië. Twan Hengst was tot “man of the Match” gekozen en de Chinezen konden nu rustig gaan feesten in verband met het Chinese Nieuwjaar.
De avond was rustig, de meeste spelers zaten voor de tv om de wedstrijd Canada tegen Mongolië te kijken. Mongolië was de favoriet, maar Canada won die wedstrijd met 4-3, en bereikte daarmee de finale. Ondertussen was ook onze laatste fan aangekomen. Helen, de moeder van Bou en Sverre, was net gearriveerd met haar nieuwe Volkswagen Golf. Ze wist blijkbaar nog niet waar de knoppen voor het licht zaten, want ze vond het erg donker in Zweden.
Zaterdagmorgen toch nog vroeg opstaan want de coach wilde om 07:30 uur gaan ontbijten. Een uur later vertrok de bus naar de ijsbaan voor de laatste wedstrijd van het WK tegen Tsjechië. Jammer genoeg was het de wedstrijd om de 7e plaats en niet een wedstrijd om een medaille. We wisten wat we moesten doen om de wedstrijd te winnen. De Tsjechen mochten de bal uitnemen en na een paar seconden moest Nick Verbruggen al aan de noodrem trekken, hij haakte de Tsjech en mocht voor 6 minuten naar de strafbank verkassen. Tot grote opluchting van onze keeper Thomas Jeukens. Niets is erger dan in de 1e minuut een break away in het Nederlandse doel te krijgen.
Nederland was weer de aanvallende ploeg en na 8 minuten scoorde Remo Speijers de 1-0. Er werd volop gewisseld om de spelers de nodige rust te geven. Alleen weet ik niet of als Rick de Grood in de bank zit, dat voor het uitrusten is. Als positiviteitsgoeroe van het team moedigt hij het team aan als een Emiel Ratelband om daarna weer zelf op het ijs de nodige meters te schaatsen.
Nederland scoorde de 2-0, Twan Hengst wist na een mooie pass van Jordan Braam de keeper te verschalken. Het publiek op de tribune ging uit zijn dak. Coach Thomas Engström herhaalde keer op keer dat we meer doelpunten moesten gaan maken, want de Tsjechen zouden zo van een 2-0 achterstand kunnen terugkomen. Het verlossende doelpunt kwam van Stephan den Brok.
Professioneel uitspelen met 3 doelpunten voorsprong zou geen probleem moeten zijn. Maar dan kennen jullie het Nederlands team nog niet goed genoeg. We hadden al eerder dit toernooi de voorsprong uit handen gegeven. Tsjechië scoorde 10 minuten voor tijd de 3-1, zouden ze dan alweer terug in de wedstrijd kunnen komen? Een paar mooie aanvallen van Nederland werden niet omgezet in doelpunten, we scoren immers moeilijk dit toernooi. In de 4e minuut van de blessuretijd scoorden de Tsjechen de 3-2. Het zal toch weer niet gebeuren dat we de overwinning uit onze handen laten glippen? Gelukkig floot de scheidsrechter niet lang daarna voor het einde van de wedstrijd. Bou Tveitan werd uitgeroepen tot man of the match.
Nederland eindigde op een 7e plaats, niet de plaats die we van te voren in gedachten hadden. We groeiden wel in het toernooi. 4 gewonnen wedstrijden, 1 gelijk en 3 verloren. We speelden door de goede voorbereiding en vele trainingen duidelijk beter. Helaas is dat niet in het resultaat terug te zien. Terug in het hotel hadden we de laatste teammeeting, onder het genot van een verdiend biertje. Onze coach Thomas reikte de beker voor de meest waardevolle speler van ons team uit aan Bou Tveitan, ook onze jongste speler van het team. Bou’s credo: “Hard Working” werd door het team goed opgepakt.
Vanavond zal Bou minder blij zijn, hij heeft nog de ontgroening te goed, die hij vorig jaar in Rusland gemist heeft. Het hele team kijkt er al naar uit. Om 20:00 uur is het banket en daarna zullen de meeste spelers van het team het nachtleven van Trollhättan onveilig gaan maken. Onze bobo Frank gaat op zondag richting Sandviken om daar naar het congres te gaan en wat wedstrijden te bekijken in de A-poule. Het team gaat zondagmiddag weer richting Nederland. We verwachten rond 20.00 uur aan te komen bij het Triavium waar we uitgebreid de fans en de Nederlandse pers te woord zullen staan.
Ik wil namens het team alle supporters bedanken die hier aanwezig waren en de supporters die ons thuis volgden via social media. Het was weer een genoegen om jullie mee te laten leven met onze belevenissen hier in Zweden. Misschien tot volgend jaar in Harbin, China.
Hjärtliga hälsningar
Peer
