Zondag 30 januari 7e verslag
Strijd om de 4e plaats
De strijd om de 4e plaats werd zaterdagmorgen om 10 uur (8 uur nederlandse tijd) uitgevochten in het Raketa stadion.
Om half 7 werden we gewekt en om half 8 de bus in richting stadion. Het weer was niet erg best, veel sneeuw, dus het zou een zware wedstrijd worden. Nederland was uit op een revanche van een dag ervoor. Vol goede moed gingen we het ijs op en het team zong uit volle borst mee met het volkslied. Nederland mocht de bal uitnemen en ging direkt vol in de aanval. Hongarije ging nog iets veller uit de startblokken, daardoor kwan Nederland eigelijk al gelijk onder druk te staan. Na een paar minuten spelen kreeg Stephan de bal op zijn helm en belandde achter Vladipeer in het doel; 0-1. Nederland had moeite de bal te controleren en hoge ballen werden onderschept door de Hongaren. Hongarije kreeg veel kansen en na de eerste helft stond Nederland achter met 0-5.
In de pauze pepte we elkaar op, als die Hongaren 5 doelpunten kunnen zetten in 1 helft, dan moeten wij dat zeker kunnen. Iedereen was er zeker van dat we deze achterstand zouden kunnen goedmaken. De hongaren dachten daar anders over en liepen in de 2e helft verder uit naar 0-8. Dopsky redde de eer voor Nederland uit een sublieme pass van Rick de Groodsky. Hongarije scoorde daarna nog 1x en bracht de eindstand op 1-9. Voor de spelers en begeleiding kwam deze uitslag hard aan. Hadden we hier zo hard voor getraind? En dan met 0 punten thuiskomen? Het was akelig stil in de kleedkamer, iedereen verwerkte het op zijn eigen manier. Patrick deed nog een woordje dat we vooruit moesten kijken en deze dag niet meer aan bandy moesten denken. Alleen nog maar aan Russische vrouwen, bier en nog een Russisch vrouwen.
Terug in het hotel werd er wat gegeten en hadden we de laatste teammeeting. Patrik had voor iedereen een klein woordje. De spelers bedankte Patrik met een cadeau; Marikenbeeldje uit Nijmegen. Toen moest er nog wat bier ingeslagen worden want na een week sporten was iedereen (niet de jongste spelers natuurlijk)wel toe aan een biertje. Elza ons “koffertje van 2005” kwam ook even op bezoek. De Hongaren deden hun ontgroeningsritueel in de lobby van het hotel. X-factor was hun idee om de nieuwelingen eens lekker voor schut te zetten. Na drie hele leuke optredens hebben we onze slijpspecialist Coen ook op het podium gezet om dat te zingen. Het bekende liedje van “Annemarie” werd uit volle borst meegezongen. Om de X-factor te winnen moet je wel iets speciaal doen, dus Coen begon een striptease. De aanwezige Russinnen wisten niet waar ze moesten kijken toen Coen vrijwel naakt op het podium stond. Sommige kregen het er warm van en Rens had het zo warm, dat hij al zijn kleren maar had uitgedaan. Dekapsters die ondertussen de salon hadden verlaten om dit gebeuren te aanschouwen, keken hun ogen uit toen ze Rens’s zijn perfecte figuur zagen.
Om half 8 gingen we richting de eetzaal voor het banket. Onze Kelly,oftewel Little Luuk, moest ontgroent worden. In een doorzichtig belly-dance outfit (limegroen) moest hij het banket bezoeken. Nederland was als gewoonlijk weer ver weg van het podium gezet. Onder het eten werden de medailles uitgereikt en ook het All-star team werd bekend gemaakt. Als beste keeper van het WK in de B-poule werd Vladipeer gekozen. Ondersteboven van verbazing werd hij naar het podium geroepen. Een bord op een standaard was de prijs. Als “ouwe L*L” van 44 nog zo’n prijs in de wacht te slepen bracht wat emotie te boven. Een luid applaus was het gevolg toen ik terugliep en de eerste tranen van blijdschap kwamen al. Sommige konden het ook niet droog houden; Ons coachduo Patrik en Joost stonden ook met natte ogen om Vladipeer te feliciteren. Nadat het banket was afgelopen gingen de meeste nog richting “de Hermitage”, een disco. Ondergetekende bleef achter in het hotel met 2 andere ouwe rotten, Johan Kuhnenov en Frank Peters. Ook de jongelingen bleven achter in het hotel. Rede was voor mij dat ik al 2 flessen champagne achter de kiezen had, wat biertjes en een glas wodka, veel te veel dus. Om half 3 in de nacht was iedereen weer terug in het hotel en tegen 3en stapten we in de bus naar het vliegveld. De meeste brak van de alcohol.
Om 6 uur vertrok het vliegtuig richting Moscow. Nu om half 11 schrijf ik dit stukje en dit zal ook het laatste stukje zijn van het WK 2011 in Kazan. Ik heb net zoals alle voorgaande jaren heel veel plezier gehad met het team. Er was natuurlijk weer veel om te schrijven, met dank aan alle spelers en begeleiding en supporters hiervoor.
Vanuit Moscow hoop ik dat alle mensen in Nederland en Rusland genoten hebben van de verhalen en hun veel plezier heb bezorgd.
Namens het team wil ik jullie dan ook hartelijk bedanken voor de support vanuit Nederland. Ook al zijn we laatste geworden, ik denk dat iedereen weer meer heeft geleerd.
Volgend jaar wordt het WK in Kazakstan gehouden, ik weet niet of ik daar dan ook bij ben.
Voor nu, SPASIBO!!!!!
Vladipeer
Vrijdag 28 januari 6e verslag
Sneeuwwedstrijd…..
Voor dat ik begin wil ik nog even zeggen, ik had dat gisteren vergeten, dan Luc Lomanov (Mark van Dinther)de beste speler aan Nederlandse kant was. Hij kreeg uiteraard ook zo’n trofee, die hij vol trots ontving voor een uitzinnig publiek. Door de teleurstelling van de verloren wedstrijd, liet hij de ere-ronde aan zich voorbij gaan.
Vandaag was de poule-wedstrijd tegen Hongarije, hier stond niet veel meer op het spel omdat beide teams als zeker waren van de wedstrijd om de 4e en 5e plaats. We hoefden niet al te vroeg op omdat de wedstrijd pas om 14:00 uur begon. Om half 12 zou de bus vertrekken, maar omdat de lunchpakketjes nog niet klaar waren, gingen we uiteindelijk op kwart voor 12 richting Rekata stadium. Ook om deze tijd was het druk in het verkeer en kwamen we in een file terrecht. Politiewagen of niet, het is toch achteraan sluiten. Wat we wel zagen is dat veel auto’s hun toevlucht vonden via de trambaan, wat natuurlijk ook verboden is in Rusland. Gelukkig zag ons begeleidingsteam in de politieauto voor ons ook in, dat in de file blijven staan niet gunstig was voor de voorbereiding van het team. De trambaan was verhoogd door de sneeuw, zodat het voor menig auto moeilijk was om daar op te komen. Eenmaal op de trambaan ontstond daar ook een file. Dan maar gelijk naar de linkse trambaan overswitchen, dat gaat vast sneller. Maar ook menig rus had dit zelfde idee. De enige optie was dus om tegen het tegemoetkomende verkeer in te rijden. En dat was dus ook de beste optie. Een heel spektakel dus in de bus, menigeen heeft dit opgenomen en op facebook gezet.
De wedstrijd tegen Hongarije was uitgekozen om iedereen te laten spelen. De jonge spelers kregen een basisplaats en ook Roy was de starting goalkeeper. Voordat we het ijs opgaan, staat het team in een rondje voor de laatste pep-talk van onze coach Patrick. Omdat hij wat grieperig was en zijn stem wel eens oversloeg was het onze captain Johan Kuhnenov die het woord deed. Hij begon zoals een echte international beaamt in het engels zijn pep-talk. Het ging uitstekend totdat hij het woord “indivi, Individu, indiv, individu, ondertussen was de scheidsrechter al 3 keer in de kleedkamer gekomen om te zeggen dat de wedstrijd op het punt stond om te beginnen, Individual moest uitspreken. Maar iedereen begreep wat onze captain bedoelde. Het was een raar gezicht zo als je aan het begin van de wedstrijd de spelersbank in keek. 4 gouwe ouden en een youngster zaten daar: Dimitrie, Johan, Luc, Lars en Twan. Voor mij was er dus geen plaats meer op de bank en heb dan ook in de sneeuw de wedstrijd moeten bekijken. De jongens die de basisplaats hadden gekregen waren; Jeroen, Lars, Luuk, Rick en Robert en Roy. Little Steef was wat grieperig dus die heeft de wedstrijd vanuit de VIProom bekeken. Nederland ging fanatiek van start en kwam ook snel op een 1-0 voorsprong door Stephan. Niet vlak daarna scoorde Hongarije weer tegen. Het veldspel ging op en neer. Hongarije heeft zich versterkt met wat Zweden, die ergens in de lijn een Hongaarse achtergrond hebben. Nederland speelt met louter Nederlandse jongens, waarvan er enkele pas 15 jaar oud zijn. Bij een 1-1 stand scoorde Max van Meegenolajev zijn 1e interland doelpunt. Een gericht afstandschot over het ijs in de verre hoek. Hij is de jongste deelnemer (15 jaar en 1 maand) die ooit een WK doelpunt heeft gezet. De bal natuurlijk als trofee meegenomen: misschien wordt deze wel veel geld waard als deze in de “Bandy Hall of Fame” tentoongesteld word over een jaar of 35. We gingen met een 3-3 stand de kleedkamer in.
De tweede helft begon zoals de eerste helft, fanatiek. Hongarije scoorde de 4-3 en voor Nederland was het zaak om de stand snel gelijk te trekken. Een high sticking van een Hongaar leverde een penalty op. De 4-4 lag in het bereik, maar doordat de penalty niet werd genomen met een strak schot, maar zoals Cruyff het vroeger deed met Olsen, redde de Hongaarse keeper deze inzet. De Hongaren begonnen meer en meer te drukken. Een diagonaal schot verschalkte Roy en Nederland keek tegen een 5-3 achterstand aan. Met wat kleine en grotere kansen heen en weer werd uiteindelijk de eindstand 3-6 in het voordeel van de Hongaren. Nederland wacht nu de meer belangrijke wedstrijd op zaterdag tegen de Hongaren om plaats 4. Na de wedstrijd kreeg onze “rookie” Luuk Grandianov uit handen van een Rus de troffee als beste speler aan Nederlandse kant. Dit was volkomen terrecht! In de kleedkamer kregen Max en Little Luc nog een speciaal applaus van de teamgenoten. Er werdennog de laatste schaatsen geslepen door Coen. Een petje af hoor, Voor en na de wedstrijd is Coen in de weer om alles in de puntjes te verzorgen voor het team (schaatsen slijpen, helm vastdraaien, vizier schoonmaken, lunchpakketje opeten) maar ook in de avond op zijn slaapkamer of is het een slijpkamer, is hij vele uren bezig met het prepareren van de schaatsen van het team.
In de avond was het rustig. Nog even een teambespreking en daarna een 1 op 1 gesprek met de coach. Ik weet niet waarom ze het een 1 op 1 gesprek noemen want er zat nog iemand bij in een rood shirt met een dik aantekenboek; Joost Bertinov. tegen 10en had iedereen een gesprek gehad met beide coaches en was het tijd richting bed te gaan. Om 06:30 worden we weer gewekt door onze wekservice Jan voor de vroege wedstrijd tegen Hongarije. Om 10 uur(8 uur nederlandse tijd) zal deze titanenstrijd zich afspelen in het Raketa stadium.
Groeten uit Kazan
Vladipeer
Onderstaand een verslagje en een heus interview met onze goalkeeper en reizende reporter Vladipeer. Overgenomen van de site van Dynamo Kazan Bandy.
Letterlijk vertaald, maar toch goed te lezen!
Nederland-Canada 2-4 (2-3)
Scorers: Coenen (13), Hengst (43) – Essays (6.60), ELLEMENT (45), Neufeld (29)
Straf: 20-0
Doelmannen: Perenbum – Lintik
Kazan, het stadion “The Rocket”, -20 graden
Spel was erg interessant, de Nederlanders waren aanzienlijk kunnen toevoegen aan het spel na het debuut van gisteren. “Catch-up” dat het team georganiseerd in de eerste helft, maar het is niet duidelijk wat er zou zijn geëindigd, maar als onderdeel van Team Canada is provrenny “troef” – een stelletje ervaring ELLEMENT. Het is dat ze, na het scoren op een doel, vooraf bepaalde uitkomst van de wedstrijd. Het mag alleen worden toegevoegd dat, in tegenstelling tot de verwachtingen, het team zonder problemen leed 20-graden vorst.
Een reactie na de wedstrijd geeft de Nederlandse doelman Mark Perenbum:
-Wij hebben niet om onszelf te verwijten, we hebben een goed team. Onlangs hebben we getraind 2-3 keer per week en goed voorbereid voor het WK. We konden verslaan Canada, maar ze hadden meer geluk.
-Hoe populair is hockey in Nederland?
Bandy neemt niet veel mensen, zullen waarschijnlijk 80 mensen, en ze leven allemaal in een stad. En het team hebben we een – degene die staat nu in Kazan.
-Russische voetbalelftal getraind door de Nederlanders. misschien wilt u aan de Russische coach bandy uitnodigen?
-We hebben een goede coach die weet hoe te coachen en hoe gemeenschappelijke taal met het team te vinden. Vooral als we naar een wedstrijd in Zweden, waar hij verwerft een zeer goede ervaring. Kan alleen in de toekomst, Nederland en nodigen Russische coach.
-Op zijn blog schreef u dat het team problemen met voedsel heeft …
“Je leest mijn blog? Ik vertel mijn landgenoten dat gebeurt op het WK. Ja, we gingen naar een fast food restaurant, maar niet omdat we hebben niets te eten, maar voor een verandering. Zoals wordt aangetoond door het duel van vandaag, het heeft ons geholpen (lacht).
——————————————————————————————————————–
Vrijdag 28 januari 2011 5e wedstrijdverslag
Met lege handen…….
Donderdagochtend weer vroeg gewekt door onze Jan, we hadden weer een wedstrijd om 11 uur in de morgen. Dit keer Letland, een wedstrijd om revanche te nemen, vorig jaar in Moscow verloren we van de Letten om de zilveren plak. Nu stond weer een plaats om zilver op het spel. Zouden wij winnen dan stonden we al met 1 been in die finale, bij verlies zou Letland zeker om zilver gaan spelen.
Nog even iets van woensdag; het lijkt een gewoonte te worden voor onze Rus binnen de groep Antonov van Meegenolajev naar de kapper te gaan op een WK. Hij was diep onder de indruk van de kapsels van Robert en Rens, die hun haar hadden laten knippen in de kapsalon van het hotel. Of wilde Antonov heerlijk zijn haar gewassen hebben door de zeer mooie kapsters? Anjutha, zijn vrouw wilde ook wel eens verwend worden door wat russische vrouwenhanden, dus met zijn tweeen een behandeling voor een vriendenprijsje.
We waren vroeg op de ijsbaan zodat we een rustige voorbereiding zouden hebben. De wedstrijd moest gewonnen worden. Iedereen was zich daar van bewust. In de morgen sneeuwde het nog, maar bij het betreden van het ijs kwam de zon door. Het was niet zo koud , ik denk een graad of 10 onder nul, dus heerlijk weer om te bandyen.
Nederland kwam al vrij snel op een 1-0 voorsprong door Luc Lomanov (Mark van Dinter), hij heeft zijn belofte waargemaakt om nog wat doelpunten te scoren. Niet vlak daarna scoorde Letland de gelijkmaker via een break away. Letland speelt bandy als ijshockey, dus veel kort spel door het midden. De verdediging van Nederland werd weer op de proef gesteld hierdoor. Bij een corner konden de Letten moeilijk de bal wegkrijgen en kreeg Nederland een kans om te scoren. Een listig wipje in de bovenhoek werd weggekopt door een Letse verdediger. Koppen naar de bal mag niet in het bandy, met als gevolg een penalty voor Nederland Stephansky den Brok schoot de bal met een streep in de rechter bovenhoek. 2-1 voor Nederland en gingen ook met deze stand de pauze in.
In de kleedkamer was onze coach Patrik Vikstromsky niet tevreden, teveel spanning in het team. Hij liet iedereen 5x opdrukken en na uitleg hoe er gespeeld zou moeten worden gingen we het ijs op voor de 2e helft. Nederland speelde niet hetzelfde niveau als gisteren tegen Canada. Veel balverlies met als gevolg. Een aanval van de Letten werd onregelmentair afgestopt in het doelgebied. Penalty voor de Letten! Zou Vladipeer wederom een penalty stopen? Nee, dit keer niet en de Letten kwamen voor de tweede keer langszij: 2-2. Nederland speelde beter dan de Letten, maar konden niet echt gevaarlijk worden. Onze Dopsky reed een speler van de Letten strak en kon voor 10 minuten plaats nemen in de strafbank. Niet veel later werd hij gevolgt door Jordan Abraamovics, die hem wat gezelschap gaf in de strafbank. We speelde op dat moment met 9 tegen 11. Gelukkig hield het team zich staande en werd er niet gescoord door de Letten. Een mooie aanval werd ook foutief afgestopt met als gevolg een penalty. Stephansky de penaltykiller, schoot de bal weer hard in, maar deze keer werd die wel gestopt door de Letse keeper. Met nog een paar minuten te spelen, kwam deze penaly als een geschenk uit de hemel. En zoals het altijd gaat als je niet scoort, dan scoort het andere team wel. De Letten hadden 2 man op de strafbank en na een verre uitgooi van de keeper kwam de bal terecht bij een Letse speler die alleen op Vladipeer kon afrijden en hem voor de derde keer in de wedstrijd verschalkte. Dit doelpunt viel in de 1e minuut van de extra tijd. De Letten hadden gisteren ook al gewonnen in de laatste seconde van de Hongaren. We kregen nog 2 corners mee, maar helaas werden deze allebei gemist. Na het eindsignaal was de teleurstelling groot in het Nederlands team. Geen kans meer op een plak en ook geen kans meer om een revanche te nemen op de Canadezen. Naar het teruggaan van de kleedkamer werden we getroost met opbeurende woorden van onze Anjutha. Niet iedereen was er van gediend, want een Letste speler schold haar uit voor “Bitch”. Waarom wisten de Letten wel haar nickname en wij als team niet? Kan je dat verklaren, Anjutha ? Zo werd ook de nieuwe nickname voor onze Max gekozen: son of a bitch. Met het eten heeft deze Letste speler oprecht zijn excuses aangeboden aan onze “moeder van het team”.
In de middag was er een excursie georganisseerd door Kazan. Met een man/vrouw of 10 werden we langs de mooiste plekken van Kazan vervoerd. We kwamen langs het hotel waar we in 2005 verbleven met het WK, de omgeving was erg veranderd. Nadat we een kerk hadden bezocht gingen we richting het Kremlin. Ja, Kazan heeft ook een Kremlin. Zo, het was echt heel koud, ik denk een graad of 15 met een straf windje, dus de gevoelstemperatuur lag flink lager. In 2005 was de beroemde moskee van Kazan nog steeds in aanbouw, maar nu konden we hem uiteindelijk bezichtigen. Petjes af, vrouwen hoofddoek om, blauwe oversloffen aan en toen pas konden we ons opwarmen in de moskee. Het is een heel impossant gebouw van binnen. De tour duurde ongeveer 2,5 uur, maar de rit terug naar het hotel ook nog eens 45 minuten. Niet alleen in Nederland zijn file problemen, ook Kazan (1,1 miljoen inwoners) kent dit probleem.
In de avond zijn de meeste spelers naar de wedstrijd Rusland-Zweden geweest. 5-2 was de uitslag in het voordeel van de Russen. Om 23:00 uur was het weer tijd om naar bed te gaan, vrijdagmiddag staat er weer een wedstrijd op het programma. Het is 1 van de 2 ontmoetingen met Hongarije. Vrijdag de poulewedstrijd en zaterdag de wedstrijd om plaats 4. Vrijdag zullen alle jonge spelers ijstijd krijgen om zoveel mogelijk ervaring op te doen.
Groetjes uit Hotel Bulgar in Kazan,
Vladipeer
Woensdag 26 januari 2011 4e wedstrijdverslag
Playing against “Team Opitov”
Vandaag de tweede wedstrijd van het WK, ook weer een sterke tegenstander, Canada. Onze Jan van Huetsky stond om 7 uur in de morgen (5 uur Nederlands tijd) al op onze deuren te bonzen. Weet niet waar hij het lef vandaan haalde. Maar om half 8 zat iedereen goed gemutst aan het onbijt. Om half 9 richting het stadion met de bus, precies in de spits. Maar natuurlijk weer onder escorte en dat scheelt toch een heel stuk. Rode verkeerslichten worden genegeerd, sommige auto’s moeten vol in de rem op de besneeuwde wegen om de bus met Nederlanders vrije doorgang te verlenen. Na een rit van ongeveer 30 minuten was “Raketa Stadium” bereikt.
Iedereen heeft zijn eigen voorbereiding op de wedstrijd. Vandaag zat Little Luuk Grandianov (Kelly voor insiders) op de tribune. Het weer was bewolkt en de temperatuur was -21 met een straf windje. Berekoud dus, kan ik uit ervaring zeggen.
De vlaggen van de landen hingen halfstok i.v.m de overledenen van de aanslag in Moscow. Gisteren tegen Belarus hebben we al voor de wedstrijd een minuut stilte gehouden. Er werd natuurlijk weer uit volle borst meegezongen met het Nederlands volkslied en dat zorgt natuurlijk voor kippevel. We hadden dekens meegenomen voor de reserve spelers en hadden Kelly de opdracht gegeven om ze in de bank te leggen. Maar dit was al te moeilijk voor hem, legt hij ze bij de tegenstander neer.
De toss werd verloren, maar Nederland mocht als eerste de bal uitnemen. Onze Dopsky had de opdracht gekregen om bij de Russische Canadees Opitov te blijven, zodat hij niet in zijn spel zou komen. Vorig jaar werd er in Moscow verloren met 17-1 van Canada, waarvan Opitov 9 doelpunten voor zijn rekening nam. Beide team begonnen sterk aan de wedstrijd en na een paar minuten kreeg Canada een penalty, omdat 1 van de spelers eronderuit was gehaald. Gelukkig was Vladipeer in goede doen en hield deze penalty. Ik kan zeggen dat het een goed gevoel is zo vroeg in de wedstrijd zo’n penalty te stoppen. Canada kwam met 1-0 voor maar Nederland bleef het sterke spel spelen. Een corner voor Nederland werd goed ingeschoten door Twan Hengstinov: 1-1. De wedstrijd was weer geheel open. Ondertussen kreeg Davidenko van Alst een 10 minutenstraf opgelegd nadat hij een Canadees had onderuitgehaald. Canada scoorde de 2-1, maar dat bracht het Nederlands team niet van zijn stuk.
Niet veel later werd een mooie aanval over rechts ingezet en kreeg Johan Kuhnenov de bal en scoorde de 2-2. De Canadezen waren helemaal verbouwereerd nadat de 2-2 was gevallen. Ze hadden volgens mij helemaal niet zoveel tegenstand verwacht van ons team. Een tweede overtreding werd begaan door een van de verdedigers, maar Stefansky Geenen was zo slim te zeggen dat hij de straf had gemaakt en zo mocht hij voor de eerste keer in zijn interland carriere 10 minuten plaatsnemen op de strafbank. Met nog minder dan 1 minuut te spelen dachten we met 2-2 de pauze in te gaan, maar een verre uitgooi van de Canadeze keeper kwam terecht bij een Canadeze spits en hij kon vanuit deze break away de 3-2 scoren.
In de pauze werd er nog op gehamerd dat we deze wedstrijd zouden kunnen winnen met onze inzet en spel. Een official zei dat we het ijs op konden en wat bleek dat de Zamboni nog aan het vegen was. Voor de tweede keer deze wedstrijd stonden we “voor Jan met de korte achternaam ” te wachten tot het ijs gedweild was. Voor de mensen in Nederland, het is BIG ICE, dus doet zo’n Zamboni er ongeveer 25 minuten over om het ijs te dweilen. Volgens mij hadden de Canadezen een donderspeech gehad in de pauze, want ze gingen gelijk in de aanval. Maar de robuuste Nederlandse verdediging gaf geen krimp. We kregen veel corners tegen gedurende de wedstrijd, een paar werden tegengehouden door Vladipeer, maar zeker ook door Jordan Abraamovicz met zijn snelle uitrijden en ook door de verschillende spelers die op de lijn stonden (Stephan, Lars en alle andere). Met de corner waren we, zoals de gehele wedstrijd, een hecht team. De 4-2 werd gescoord halverwege de 2e helft. Nederland bleef solide verdedigen en de “Orange Wall” was top deze wedstrijd.
Ik moet ook zeggen dat er een engeltje op mijn schouder zat. Een keer of 3 bracht de paal of lat redding. Na twee wedstrijden staat Luc Lomanov (Mark van Dinter) nog steeds droog zonder doelpunt. Hij beloofde mij dat hij zal toeslaan in de komende wedstrijden. De wedstrijd eindigde in 2-4, maar we mogen trots zijn op hoe hard er gewerkt is door het team. Voor mij was er ook nog een verrassing weggelegd: “Best player of the Match”. Een mooie trofee kreeg ik uit handen van een Rus die meer gouden tanden had, dan ik geld op mijn bankrekening heb staan.
Een gezamelijk teamfoto voor de plaatselijke pers en daarna nog een interview met een Russische krant. De journalist zei dat hij de verslagen op de Nederlandse bandysite las (natuurlijk vertaald hij die in het Engels), en daar was ik best wel trots op, dat niet alleen in Nederland het wel en wee gevolgd wordt van ons team. Meerdere Russische journalisten lezen deze verhalen hoorde ik achteraf. Een leuke vraag was waarom wij gisteren naar McDonalds waren geweest, hij had gelezen dat de lunch niet goed genoeg was. Ik heb hem gezegd dat de lunch te weinig was en ook koud. Maar misschien is dat het geheime wapen van ons geweest, een lunch bij Mc.D.
Terug in de kleedkamer kwam Roy erachter dat zijn schaats was kapotgeschoten met de warming-up. Maar hij kan er gelukkig nog op schaatsen en zal in Nijmegen een nieuwe investering moeten doen voor een paar nieuwe. Kelly heeft op zijn manier wat aan teambuilding gedaan. Ondanks dat hij niet speelde, heeft hij toch samen met de boys een warme douche genomen na de wedstrijd. Rens grootste wens, niet het winnen van het wereldkampioenschap of het beslissende doelpunt maken, maar meerijden met een Russische politiewagen, viel in duigen. Op zijn knieen smeekte hij de politieagent voor een ritje, in Nederland heeft hij er een paar onvrijwillig meegemaakt, maar het antwoord van deze “Russische cop” was steevast: NJET (Nee, in het Russisch).
Nadat we gegeten hadden (nou ja, de goulash was al op) zijn we met zijn allen naar een groot winkelcentrum gegaan om te shoppen. Na twee uur daar rondgelopen te hebben, het leek wel een sauna daarbinnen hebben we de terugreis aanvaard naar het hotel. Sommige zijn nog even naar de supermarkt geweest. Jordan kon het niet laten om midden in de supermarkt te strippen of zat Joost hierachter. Ze spreken elkaar tegen, de waarheid zal altijd in het midden blijven.
Morgen de wedstrijd tegen de Letten om 11 uur (9 uur Nederlandse tijd). We moeten deze winnen om uitzicht te houden op een medaille. We weten dat er flink meegeleefd wordt in Nederland en hopen dat ze extra duimen voor onze eerste overwinning op dit WK.
Groetjes uit Kazan, waar het sinds vanmiddag weer sneeuwt.
Vladipeer.
Dinsdag 25 januari 2011 3e wedstrijdverslag
De eerste echte wedstrijd dag
Vandaag was de eerste echte wedstrijd dag van het toernooi. Na een goede nachtrust zijn we bijtijds opgestaan en hebben rustig kunnen ontbijten. Tegen half 11 met de bus, uiteraard onder speciale escorte van de politie richting stadion gereden. Het weer was vandaag schitterend om te bandyen. Blauwe lucht met een graad of -10.
Na een gezamelijke warming-up kregen we de laatste instructies van onze Zweedse coach Patrik Vikstromsky. Belarus, oftewel Wit Rusland is een zware tegenstander en zal waarschijnlijk wel promoveren naar de A-poule. Ze hebben 3 spelers van de hoogste Russische competitie in hun gelederen, van Dynamo Moscow, Dynamo Kazan en van Kuzbass Kemerovo.
Roy Willemsky was de starting goalkeeper en voor hem was het zijn eerste echte interland. Nederland begon compact en verdedigde met bloed, zweet en tranen. Na een paar minuten kwam 1 van de russen vrij voor het doel en verschalkte onze keeper. Nederland bleef vroeg storen en onderschepte daardoor vele aanvallen van de russen.
Af en toe kreeg 1 van de topspelers het op zijn heupen en soleerde zich naar het goal. Bij 0-3 kregen we een corner en onze good-old Twan Hengstinov wist het net te vinden. 1-3, zouden we voor een verrassing kunnen zorgen vandaag? Nederland bleef goed en compact spelen, vechtend voor iedere meter en gevaar voor eigen leven. Zo ook onze Rens Bogelskayev, die een schot met zijn hoofd stopte. Bleef een paar minuten liggen en kwam toen richting spelersbank.
De amerikaanse scheidsrechters waren ons goed gezind, want de bal spelen met je hoofd levert al gauw een 10 minuten straf op. Een flinke buil was het gevolg boven Rens zijn oog. Zo hard hij ook is, of heeft hij een groot hart voor zijn vaderland, kwam hij na enkele minuten weer het ijs op. Ook Johan Kuhnenov heeft even aan de hardheid van de russen mogen voelen. Hij werd in de hoek flink strak gereden, met het gevolg een bult op zijn neus.
We gingen de rust in met een 1-7 achterstand. Het was vrij koud als je op de bank zat en daar hadden de russen natuurlijk wat op gevonden. Er lagen 3 gevoerde walrussen (jassen) met volgens mij ook nog het nodige ongedierte erin, maar ze zaten warm. In de 2e helft een keeperswissel; Vladipeer. Hij was in de rust even warmgeschoten door Robert Wolfyef, die deze wedstrijd buiten de 16 viel.
We hebben nog enkele leuke kansen gehad gedurende de 2e helft. Zeker het snelle spel van Dopsky leverde zeker wat gevaar op. Dat had de organisatie van het WK ook gezien en Dopsky werd gekozen als beste speler van de wedstrijd aan nederlande zijde. Hij kreeg hier een mooi presentje voor.
Na de wedstrijd werd er weer snel een douche genomen door sommige, want buiten stond een blonde chick in korte rok te wachten. Deze Albina Gareeva weet sommige harten van de Nederlandse spelers sneller te laten kloppen. Omdat de lunchpakketjes niet erg voldoende waren werd er besloten om naar Mc Donalds te gaan na de wedstrijd. Een hele invasie voor het personeel, die ineens voor 28 man/vrouw hamburgers moesten gaan maken .
De nodige spelersfoto’s en teamfoto’s werden uitgedeeld aan de plaatselijke jeugd bij Mc.Donalds. Niet iedereen was er van gediend om een foto te krijgen en de foto van onze coach Joost Bertinov werd dan ook met een soeple zwaai weggesmeten. Jeroen had het helemaal voor elkaar, hij mocht na heel veel zeuren op de foto met een jonge russische schone. Hij liet zijn kans dan ook niet onbenut om deze een smakkert te geven.
Weer terug in het hotel zijn sommige spelers naar de wedstrijd Rusland-Noorwegen geweest. Alleen de eerste helft werd bekeken en toen moesten we terug richting hotel voor de teambespreking. Om 22:00 moet iedereen op de kamer zijn, want morgenvroeg om 07:00 uur worden we gewekt door onze Jan. Om 11:00 uur is de belangrijke wedstrijd tegen Canada. Morgen weer een verslag vanuit het koude Kazan.
Vladipeer.
2e Verslag 24-01-2011
Na wat inkopen gedaan te hebben in de supermarkt gingen we met de bus richting het stadion. Eindelijk weer eens een keer op een normale manier zoals we gewend waren in Rusland. Politieauto voor de bus, zwaailicht aan en overal vrije doorgang.
Kazan heeft ook een fileprobleem, maar die rijden we gewoon voorbij over de weghelft van het tegemoetkomend verkeer. Zeker de nieuwelingen keken hun ogen uit, ze hadden vele verhalen gehoord over hoe we in het verleden naar een stadion begeleid werden, maar nu zaten ze zelf in de bus.
Aangekomen hebben we de 2e helft van de wedstrijd Hongarije tegen Canada gekeken. Een sneeuwwedstrijd zoals we dat noemen. Het sneeuwde al de gehele dag dus het ijs was ook van een laag sneeuw voorzien, wat natuurlijk de balhandeling niet ten goede kwam. Na de wedstrijd zouden we voor het eerst gaan trainen, maar de plaatselijke club Dynamo Kazan wilde wel een oefenpotje spelen tegen het Nederlands team.
Dynamo Kazan is niet zomaar een team, afgelopen jaar zijn zij wereldkampioen voor clubteams geworden, zeg maar het Real Madrid van het bandy. Voor de russen natuurlijk ook een eer om tegen de beste spelers uit Nederland te spelen. Ik moet wel zeggen dat Dynamo wel een paar spelers misste die in het Russisch nationaal team spelen.
Maar voor ons natuurlijk een grote eer om tegen zo’n grote ploeg te mogen spelen. Voor een paar spelers was het hun debuut om als international op het ijs te komen. Starting goalkeeper Roy Willemsky en Luuk Grandianov mogen hun eerste “caps”op hun naam schrijven. Er werd 2×20 minuten gespeeld, want de russen wilde ons ook sparen voor onze 1e wedstrijd dinsdag tegen Wit-Rusland.
Nederland begon sterk met veel storen. Enkele goede reddingen van onze Roy hielden het nederlands elftal op de been. We kregen 1 echte kans, Max van Meegenolajev kwam oog in oog met de russische keeper te staan, maar kon hen jammergenoeg niet verschalken. De goed leidende Russische scheidsrechter zag echter dat hij gehinderd werd en besliste een penalty in Nederlands voordeel.
Stephanov den Brok schaatste rustig richting de elf meterstip en schoot de bal loepzuiver in de rechterhoek. Een oorverdovend gejuich van alle toeschouwers was het gevolg van deze mooie penalty. Ik vraag me wel af of de mensen die in de VIProom zaten dit wel allemaal gehoord hebben. Familie van Meegenolajev had een heuse VIProom “afgehuurd” om lekker warm de wedstrijd te kunnen bekijken, maar dat warme was ver te zoeken. De uiteindelijke uitslag was 10-1 en na de wedstrijd moesten we natuurlijk samen op de foto met dit topteam.
Nederland heeft een leuke oefenpotje gehad, de coach was tevreden, evenals de coach van de russen, die een compliment maakte voor ons team. Net teambespreking gehad, de meeste zitten nu in de sauna. De voorbereiding voor de wedstrijd van morgenmiddag tegen Wit-Rusland is begonnen. We spelen om 12 uur Nederlandse tijd onze wedstrijd. Groetjes uit besneeuwde Kazan, Vladipeer
24 januari 2011
Privet Bandy fans,
We zijn dan uiteindelijk aangekomen in Kazan en hebben inmiddels onze 1e nacht doorgebracht in Hotel Bulgar.
Zondagmorgen 6 uur was de vertrektijd van ons team richting vliegveld Dusseldorf. Een paar dagen eerder had ondergetekende nog even contact met onze teamcaptain Johan Kuhnenov. Een beetje schrale stem vertelde me dat hij ziek op bed lag. Da’s lekker vlak voor een WK. Maar hij verzekerde dat alles goed zou komen.
Ondergetekende toch maar even contact gehad met Aeroflot, de maatschappij die ons richting Kazan zal brengen, om een strategische plaats voor Johan te reserveren, zodat hij als het moet, zo op het kleinste kamertje van het vliegtuig zal zijn.
Het was even wachten op onze Max van Meegenolajev en zijn familie, die hadden natuurlijk weer wat problemen met de files voor de waalbrug op de zondagmorgen. Maar tegen 6:15 konden we onze reis beginnen, uitgezwaaid door een enthousiaste menigte van toeschouwers. De intocht van het Nederlands elftal afgelopen jaar in Amsterdam, viel hierbij eigelijk in het niet. Het inchecken was weer als vanouds, alle bagage naar een speciale balie, want volgens die medewerkers daar, zijn ze iets te groot voor de reguliere transportband. Eenmaal in het vliegtuig aangekomen had Aeroflot zich aan het woord gehouden en had voor onze Johan een speciaal bedje gefabriceerd achter in het vliegtuig. Maar weer zo ondankbaar als wat, maakte hij er geen gebruik van. Hij wilde perse zitten tussen Rens Bogleskayev en Rick de Groodovsky. Zieker kon hij toch al niet worden, zei hij.
De vlucht liep voorspoedig en na een goede landing op het besneeuwde vliegveld (Schiphol had allang zijn deuren al gesloten in deze situatie) zagen we ook onze coach Patrik Vikstromsky en Dopski bij de transferbalie. Een hartelijk en emotioneel weerzien van onze “zweedse” vrienden. Zo, nu 4 uur wachten op onze volgende vlucht richting de capital of bandy deze week, Kazan.
Het team vond al snel wat restaurantjes, waar de tijd werd gedood met een maaltijd en internetten. Ondergetekende had nog een weerzien met wat vrienden (voorheen kennisjes). Op naar de gate voor de volgende vlucht. Met een bus werden we naar het vliegtuig gebracht. Iets te laat werden we losgekoppeld van de gate en kon de reis aanvaard worden. Nou, daar dachten die Russen dus anders over. In totaal hebben we anderhalf uur moeten wachten voordat we de lucht in gingen. Speculerend war precies de reden was, zagen we wel constant kolonnes sneeuwruimers de start en landingsbanen schoonmaken. Dit zal denk ik de reden zijn van onze vertraging.
Tegen middernacht kwamen we aan in Kazan en werden we begroet door onze “koffertjes”. Dit keer een jongen en een meisje van een jaar of 17. Onze jongelingen, Stefansky Geenen, Dima Jurcka, Max van Meegenolajev, Little luuk Grandionov en Jeroen Bertinov glunderden van blijdschap dat ze een begeleidster hebben van ongeveer dezelfde leeftijd als ze zelf zijn. De busreis naar het hotel ging snel over de flink besneeuwde wegen, voor de chauffeur maakte het niet uit of er nu sneeuw op de weg lag of niet, in een rap tempo arriveerden we in Hotel Bulgar. Nadat we pakketjes hadden gekregen met wat voedsel en wat cadeaus, ging iedereen richting zijn of haar bed. Diegenen die wat foto’s willen zien van de reis, zullen naar Facebook moeten. Rens, Rick, Anjutha van Meegen en vele anderen hebben al wat foto’s online gezet. Voor het team is het ook leuk als de mensen in Nederland hun reacties schrijven op het gastenboek van Bandy Vereniging Nijmegen.
We hebben net ons ontbijt gehad en vanmiddag gaan we naar de wedstrijd Hongarije tegen Canada kijken, waarna we onze eerste training hebben in het stadion.
приветствия от Kazan
Vladipeer
17 januari 2011:
Hallo familie van spelers en/of begeleiding, vrienden en geïnteresseerden van het Nederlands bandy team.
Het WK is in aantocht en daarmee ook pakt Vladipeer zijn “ручка” (pen) weer op. Het is weer een jaar geleden dat we uit Moscow kwamen met een bronzen plak. Maar in het afgelopen jaar heeft het team niet stilgezeten en ook heeft het team wat kleine veranderingen ondergaan.
Direct na Moscow 2010 begon alweer de voorbereiding voor het WK van 2011 in Kazan. Individueel en ook als groep is er veel getraind gedurende de zomer. Joost Berting is aangesteld als assistent bondscoach, dus daarmee weer een kans voor een nieuwe speler om zich in het Nederlands team te spelen.
De trainingen werden opgevoerd dit seizoen, dat wil zeggen dat we nu elke zondagmorgen een Nederlands team training hadden. Deze wekelijkse trainingen moeten er voor zorgen dat we dit jaar weer met een “plak” richting Nederland vliegen.
Na een eerste selectie vielen er een aantal spelers af en moesten de overige spelers knokken om niet na de tweede selectie buiten de boot te vallen. Uiteindelijk is er een definitieve selectie gemaakt van spelers die dit jaar weer gaan voor zo’n mooie medaille.
De selectie is als volgt, met daarbij de Russische namen die ik gebruik in mijn verslagen de komende weken.
Spelers:
Marc Perenboom – Vladipeer
Roy Willemse – Roy Willemsky
David van Alst – Davidenko van Alst
Jeroen Berting – Jeroen Bertinov
Rens Bögels – Rens Bogelskayev
Jordan Braam – Jordan Abraamovicz
Stephan den Brok – Stephanov den Brok
Mark van Dinter (Luc) – Luc Lomanov
Stefan Geenen – Stefanski Geenen
Sander Heinsbroek – Dopski
Twan Hengst – Twan Hengstinov
Demitry Jurcka – Dima Jurcka
Johan Kuhnen – Johan Kuhnenov
Lars Lieskamp – Lars Lieskamponev
Max van Meegen – Max van Meegenolajev
Rick de Grood – Rick de Groodovski
Robert Wolf – Robert Wolfojev
Luuk Grandia – Luuk Grandianov
Begeleiding:
Patrik Vikström – Patrik Vikströmsky
Jan van Huet – Jankonov van Huet
Joost Berting – Joost Bertinov
Coen Jurcka – Konstantin Jurcka
Frank Peters – Frank Petersjenko
We hebben één debutant en dat is Luuk Grandia. Een klein probleempje is er wel want hij heeft dezelfde naam als Luc, alias Mark van Dinter. En de naam “Luc” is alleen voor een echte scorer (komt van Luc Nilis) bedoeld. Dus ondergetekende zal voor onze debutant een leuke nickname moeten gaan verzinnen.
Vandaag was de laatste training en iedereen is scherp voor de eerste wedstrijd.
Afgelopen week kregen we het bericht dat Australië niet deelneemt aan het WK i.v.m. de watersnood die in dat continent heerst. Wel jammer, maar begrijpelijk, want tot voor kort wist niemand dat er in Australië bandy gespeeld werd en dat ze een grotere competitie hebben dan in Nederland. Het voordeel in Nederland is wel dat je niet zover hoeft te rijden voor een uitwedstrijd, dat zou in Australië wel iets anders liggen.
Dit was even een korte eerste inleiding en ik hoop dat de achterblijvers in Nederland zullen genieten van de wedstrijden en verslagen van het Nederlands team.
Website WK: http://www.worldbandy-2011.com/en/
Weersverwachting Kazan de komende week: gemiddeld –15 met aan het eind van de week wat sneeuw.
Vladipeer