Op de foto boven Wouter Janssen, Dennis Vooren, Sven Colmbijn, Tristan Sprij, Sven Hoornenborg, Tessa van der Vlerk en Meinke Gommans
Zondagmiddag 25 maart was het smeltfeest op de ijsbaan in Nijmegen. Zes van de zeven fanatieke spelers waren hier aanwezig en konden tussen het vrij-schaatsen door nog even tijd maken voor een interview. Inmiddels waren ze alweer een aantal dagen terug van een indrukwekkend toernooi in het koude Rusland!
Onze reporter sprak met vier jongens en twee meiden die voor het eerst in het buitenland bandy hadden gespeeld. Een half jaar geleden kwam er uit Krasnogorsk een uitnodiging om met een aantal spelers onder de 13 jaar die kant op te komen voor een toernooi. Allereerst zouden er maar drie spelers uitgekozen worden, maar binnen no-time stroomden de aanmeldingen binnen. Samen met acht Duitsers vormden ze een team genaamd “Europe”. Op school deden ze niet moeilijk om twee dagen vrij te geven voor deze buitengewone reis. Wel waren er een aantal jaloerse kinderen in de klas. Of het nou om de vrije dagen of deze mooie ervaring ging weten we nog niet.
De spelers wisten niet veel over Rusland en over bandy op groot ijs. Ze hadden een aantal wedstrijden op Youtube gekeken en vooraf het weerbericht gecheckt. Want het was enorm koud volgens de spelers, soms wel -20. Door een briefing van onze fysio Joost van Wijchen konden ze allemaal voldoende thermokleren inkopen en met een vol geladen tas richting Rusland afreizen.
Op vrijdag 16 maart reisde de groep spelers met begeleiding af naar Krasnogorsk, net iets buiten Moskou. De volgende dag stond in het teken van een training begeleid door Russische spelers van de plaatselijke club Zorky. Zij komen uit in de hoogste divisie in Rusland. De taal gaf nog een groot probleem. Gelukkig kon één Duitse speler zowel Engels als Russisch. Hij werd dan ook veelvuldig als tolk gebruikt. Voor het eerst speelden deze Nederlandse spelers op groot ijs en ook nog eens buiten. Tessa van der Vlerk vertelde ons ook dat ze wel drie lagen kleren aan had om het warm te krijgen.
Tijdens de middag had iedereen vrije tijd die werd ingevuld met de belangrijkste bezienswaardigheden van Moskou. Samen met een gids die alles twee keer moest vertellen (Russisch en Engels) zijn ze onder andere op het Rode Plein geweest. Aan het einde van deze dag keerden ze weer terug in het hotel waar het eten toch een stuk anders is dan in Nederland. Eentje vertelde luid dat alleen het brood te eten was!
De volgende dag begon het toernooi pas echt en mochten ze tegen de teams Stabæk (Noorwegen), Zorky (Rusland) en Tsjechië/Slowakije aantreden. Tegenstanders van groot formaat. Zo vertelde Dennis Vooren dat de Noorse jongens wel drie tot vier keer in de week trainden. Dat was ook wel te zien op het ijs. De meest spannende wedstrijd was toch wel die tegen de Tsjechen/Slowaken. Alleen, door een man te kort hadden ze twee Russische spelers laten invliegen, waardoor de Nederlanders toch aan het kortste eind trokken. De Russische spelers hadden nog wat commentaar op de roze veters van Tessa, want deze leken toch wel heel erg op de kleur van de bal.
Dit toernooi was vooral een hele leuke en leerzame ervaring. Ze waren nog niet teruggevlogen en ze hadden al een uitnodiging voor volgend seizoen in Noorwegen. Hebben deze spelers nog plannen en ambities? Jazeker zeiden de vier jongens. “Het liefste willen we ooit ook in het senioren nationaal team spelen en een keer goud winnen op het WK.” En daarvoor is nog enige training nodig. Tristan Sprij zei dat hij van de zomer nog met een balletje en een stick op een hockeyveld wilt trainen. Om zo volgend jaar weer topfit aan het seizoen te beginnen!
Het Nederlands-Duitse team