Vladipeers Roetska
Ik heb de pen weer uit het vet gepakt en deze weer gevuld met verse inkt om de ontwikkelingen van het Nederlands bandyteam weer met jullie te delen.
Er zijn wat veranderingen geweest, we hebben afscheid genomen van coach Michael Bratt (onder het genot van een gezellige BBQ) Michael is nu coach geworden van het Tsjechische team, die we zeker gaan tegenkomen op het WK. Ook Luc, Mark van Dinter, heeft definitief afscheid genomen van het bandy.
Waar mensen verdwijnen komen er ook weer nieuwe in de plaats. Na een zoektocht van enkele dagen kwam het bestuur van de federatie uit bij een Zweedse topcoach, die als wens had om een keer het Nederlands Bandyteam te coachen. Niet alleen omdat we een leuk team zijn, maar ook dat er oude bekenden van hem in het Nederlands team zitten. Zijn naam Thomas Engström, een coach die op verschillende niveaus in Zweden actief is geweest en ook met diverse Zweedse nationale selecties. Stefan Geenen en Sander Heinsbroek hebben een jaar onder Engström gespeeld bij Tilberga uit Västerås in Zweden. Ook zijn Rens Bögels en Stephan den Brok weer aangesloten bij het Nederlands team. Deze moesten afgelopen WK verstek laten gaan wegens gezinsuitbreiding. Nu is er besloten in het team om gezinsuitbreiding wel zodanig te plannen dat het WK voor ons niet in gevaar komt.
Regelmatig komt onze coach een weekend over vanuit Zweden om ons te trainen en kijken wat de progressie is. Het team traint veel, 2x in de week op het ijs en daarnaast ook nog bij Speijers Sport. De eerste keer dat Thomas overkwam werd er gelijk stevig getraind, on ice maar ook off ice. Dit deden we in de buurt bij hotel Erica, bijna 2 uur afzien met lopen, klimmen, vallen en maar blijven lachen. Om vandaar richting ijsbaan te rijden en nog 2 uur ijstraining te krijgen. Voor sommige, ondergetekende idem, was het toch wel zwaar. De andere keren hadden we onze looptrainingen bij de oude Limoskazerne, dit werd speciaal gedaan voor David, zo kon die onder het lopen even naar zijn moeder om daar langdurig van het toilet gebruik te maken.
Na een paar trainingsweekenden werd het tijd om onze krachten te gaan meten met onze oosterburen, de Duitsers, die afgelopen WK gepromoveerd zijn naar de A-poule. Het was alweer een paar jaar geleden dat we in Nijmegen tegen elkaar gespeeld hadden. Het hele team was nagenoeg compleet, alleen de gebroeders Blegel, Filip en Erik, waren verhinderd. Vanuit Noorwegen waren de gebroeders Tveitan (Sverre en Bou) na een vliegtuig-vertraging van een halve dag toch nog net op tijd in Nijmegen aangekomen. De organisatie had er alles aan gedaan om er een mooi weekend van te maken. Speciaal was de beste scheidsrechter uit Zweden gevraagd, Ulrik Bergman, die normaal alleen maar wedstrijden fluit in de Zweedse Eliteserie. Vanuit Nederland was ook onze beste scheidsrechter Coen Jurcka vertegenwoordigd.
Zaterdag was de eerste wedstrijd tegen Duitsland. Voor de ongeveer 250 toeschouwers werd het een doelpuntenfestijn. Na de gebruikelijke volksliederen mocht Nederland de bal uitnemen. Zouden de Duitsers even sterk zijn als tijdens de laatste wedstrijd op het WK in Dimitrovgrad (Rusland) waar ze met 6-3 van ons wonnen? De wedstrijden werden ook live uitgezonden op Facebook, met dank aan Nick Ponsioen en zijn vrienden van Rojax, Max Merkus en Joris Voeten.
Nederland, met Thomas Jeukens in het goal, begon sterk en gedisciplineerd aan de wedstrijd, wat al snel resulteerde in de 1-0 in het voordeel van Nederland. Na mooie combinaties, die we uitvoerig in de trainingen oefenden, liep Nederland al snel uit naar 4-1, wat ook de ruststand zou zijn. Het had een stuk hoger kunnen uitvallen, maar de Duitse keeper stond als een beer te keepen. Na rust liep Nederland, tot groot genoegen van het publiek uit naar 9-1, wat ook de eindstand was. Goals voor Nederland werden gescoord door Stefan Geenen, Twan Hengst, Joris Vriezen, Mees van Wijchen (zijn eerste doelpunt voor Nederland), Sverre Tveitan die er 2 mocht inleggen en topschutter van de avond was Doppie, oftewel Sander Heinsbroek, die drie keer de Duitse keeper wist te verschalken. Na de wedstrijd zijn beide teams gezamenlijk wat wezen eten in de stad.
Zondag was het weer vroeg dag, de tweede wedstrijd van het weekend werd gespeeld om 11 uur. Enige wijziging in het team was dat ondergetekende het goal mocht proberen schoon te houden. Verder waren de lijnen hetzelfde en ook het einddoel was hetzelfde gebleven: Winnen van Duitsland!
Nederland begon net zoals zaterdag sterk aan de wedstrijd met vroeg storen van de Duitsers en zelf met mooie combinaties het Duitse doel proberen te bereiken. De Duitsers hadden ook een andere keeper in het goal staan, maar dat maakte voor Nederland geen verschil. Na de eerste helft stond Nederland voor met 5-0. De toeschouwers, iets minder dan de zaterdag, maar toch bijna 200, genoten van de wedstrijd. Ook op Facebook werd de wedstrijd live druk bezocht, met 838 bezoekers vanuit heel de wereld. Met name veel uit Rusland en Zweden. Na 25 minuten gespeeld te hebben in de tweede helft floot de Zweedse scheidsrechter Bergman voor de laatste maal, eindstand 8-0. Doelpunten werden gemaakt door: Captain Johan Kuhnen, Joris Vriezen, Remo Speijers, Stephan den Brok. Twee maal werd er gescoord door Twan Hengst en Sverre Tveitan (beide doelpunten van Sverre waren uit penalty-shots).
Coach Thomas Engström was een tevreden mens, zeker omdat dit zijn eerste officiële optreden was met het Nederlands team. Een leuk weekend voor Nederland met veel doelpunten. Maar we zijn er nog niet, nog veel te doen voor het WK. De coach komt in december weer terug naar Nijmegen, we blijven 2x in de week onze ijstrainingen volgen onder leiding van Jordan Braam. Half januari hebben we een trainingsweekend in Oslo, Noorwegen, waar we trainen en enkele oefenwedstrijden spelen. Om een week daarna richting Zweden te vliegen om in Trollhättan (ligt ongeveer 80 km boven Gothenburg) het WK te spelen.
Tegen die tijd zal ik de pen weer oppakken en er verslag van doen.
Vladipeer