Hallo Bandyfans,
We zijn dan eindelijk in Vetlanda, Zweden, na een lange dag reizen. Afgelopen weekend hebben we flink getraind. De laatste trainingen voor het WK zijn zo als altijd, scherp.
Om 02:45 uur in de morgen gewekt door de veel te vroege wekker. We, Luc en ondergetekende, werden opgehaald door Johan om 03:15 uur. Onderweg naar ons werd Johan opgebeld door een verbaasde Lars, die vroeg waar iedereen was. Normaal is het wachten op Lars, die altijd vlak voor de afgesproken tijd aankomt. Maar nu was hij ruim op tijd, zodat we om 03:40 richting Vetlanda konden vertrekken, mede uitgezwaaid door Emanuel, Natasja, Angelique en Lindsey.
’s Morgens hadden we nog even teletekst gekeken, om te zien of we nog slecht weer onderweg zouden krijgen. Toen zagen we ook dat sommige vluchten van de KLM geannuleerd waren i.v.m. het slechte weer. Ook de vlucht van Frank, onze voorzitter/bobo, richting Gothenburg was geannuleerd. Hij heeft een uur in de wacht gestaan aan de telefoon bij KLM, om een andere vlucht te boeken. Zijn vlucht ging uiteindelijk om 6 uur in de avond via Kopenhagen naar Gothenburg. Hij zal tegen middernacht in ons hotel verschijnen.
We zijn vertrokken met twee auto’s en een busje. Het busje met als chauffeur Jordan Braam en medepassagiers, Jan de dijenkneeder, Joost, Stefan (Steel), Sander (Dop), David, Bas en Rick. In auto 1 zaten Robert, Nick, Twan en Lars. En auto 2 werd bevolkt door Johan, Mark (Luc), Stephan (Little Steef), Perry en Peer. Onderweg veel sneeuw gezien, wat het moeilijk maakte voor de chauffeurs, maar die hebben ons toch op een veilige manier naar Vetlanda weten te brengen. Om de lange rit wat aangenaam te maken hadden ze in het busje “cliniclown Rick” meegenomen. Die heeft onderweg mooie ballonfiguren gemaakt voor zijn medepassagiers. Ondergetekende en Perry zaten wat krap achterin de auto van Johan, Little Steef zat tussen ons in en is in slaap gevallen nadat we bij de ijsbaan vertrokken en hij heeft pas op de boot zijn ogen weer open gedaan. De bootreis van een half uur was voor hem een reden om even te lopen en om direct daarna weer in diepe slaap de rit te vervolgen. Om het uur zette Johan even een vrolijk nummertje op van kuikentje piep”. Dit liedje is dus in elke auto populair en zal wel tot teamsong gebombardeerd worden. http://www.youtube.com/watch?v=HnWZnrkh3FI
De auto van Robert reed als eerste over de Deens-Zweedse grens en bij het passeren zeiden ze dat ze van het Nederlands bandyteam waren, de beambten schoten in de lach, waarschijnlijk hadden ze nog nooit meegemaakt dat een deelnemend team aan een WK met eigen vervoer komt. Twintig minuten later reden de achtervolgers richting de grens. Het busje met de illegale David, die zijn paspoort kwijt is, reed moeiteloos de grens over. Toen wij wilde passeren kwam er al een lachende beambte onze kant op om te vragen of wij ook bij het Nederlands bandyteam hoorden.
Tegen half 6 arriveerden we bij ons eerste hotel, waar we 2 dagen trainingskamp hebben. We hebben hier een gebouw met allemaal 2-persoonskamers. De kamers zien er netjes uit en nadat iedereen uitgepakt had, zijn we naar een pizzeria gegaan om wat te gaan eten. De Italiaan kreeg bijna een hartverzakking toen hij de grote groep zijn zaak binnen zag komen. De meeste spelers namen pizza “Bandy Vetlanda”, eentje met gyros en zwemmend in de knoflooksaus, dus je kan aannemen dat het lekker rook in ons gebouw.
De eerste training hebben we inmiddels ook achter de rug. In een gloednieuw, maar koud Sapa Arena, hebben we de eerste avond besloten met een rustige training, om de lange reis uit de benen te schaatsen. Tegen 23:30 uur waren we weer op de kamers om vervolgens, dromend van het aankomend WK, de nacht rustig zonder gesnurk (behalve ondergetekende zo bleek in de ochtend) te overbruggen.
Dinsdag komt onze nieuwe coach en zal er een vriendschappelijke wedstrijd gespeeld worden in de avond.
Het kan soms iets langer duren met de verhaaltjes online te zetten, dit i.v.m. slechte wifi-verbinding.
Groetjes uit Zweden,
Vladipeer.