Vandaag is de dag van de beslissingen voor ons team. We staan er goed voor, maar hebben nog een gelijkspel nodig tegen Zwitserland om de kleine finale te bereiken en te strijden voor de bronzen medaille. Weer een vroege dag voor onze leeuwinnen, 05:15 ontbijt en om 05:45 met de bus naar de ijsbaan. De spanning was te voelen in de bus. Bij het openen van de kleedkamerdeur kwam de inspanning van de laatste dagen je tegemoet. Het stinkt al net zo hard als bij de mannen dus. Een goed teken, maar om kwart over 6 in de ochtend kan ’t soms teveel zijn.
Zwitserland, onze tegenstander, heeft eerder al 2x gewonnen van Oekraïne en met klein verschil verloren van onze leeuwinnen. Dus het zal een spannende wedstrijd worden. De teams begonnen voortvarend met enkele kleine kansjes voor Nederland. We kwamen soms makkelijk door de verdediging heen, maar het afmaken wilde niet erg lukken. Nederland onderschepte vaak de bal die uitgegooid werd door de Zwitserse keepster, maar kon daar geen voordeel uit halen. De eerste helft werd afgesloten met een brilstand, 0-0.
Foto Els Fondse
Gemotiveerd gingen de leeuwinnen de 2e helft in. Gisteren werden we in de 2e helft ook sterker en scoorden toen vrij gemakkelijk. Esther dacht even dat ze op een ijshockeybaan was, een Zwitserse speelster reed langs de lage boarding, Esther tikte de bal weg en torpedeerde daarna de Zwitserse tegen de reclamezuil aan. Gelukkig geen straf, maar een vrije slag tegen. Zwitserland wist niet door de sterke verdedigingslinie te komen en aanvallend kreeg Nederland een aantal kleine kansjes. Jammer genoeg werden die niet omgezet in een doelpunt. De laatste minuten tikten weg en het zou toch niet zo zijn dat Zwitserland nog zou toeslaan? Het eindsignaal van de goed fluitende Zweedse scheidsrechter betekende dat Nederland zich plaatste voor de bronzen medaille match van aankomende zondag om 07:45. Ja, je leest het goed 07:45 uur.
Normaal worden er na een gelijkspel penalty’s genomen, maar door de resultaten was dat niet nodig. Om onze keepster Emma Fondse een plezier te doen, ze was bijna een ijssculptuur door de kou, werden er toch penalty’s genomen. Zo zou ze toch nog een zweetdruppeltje voor de inspanning produceren. Eerste penalty van Nederland werd hard ingeschoten door Iris en Emma wist de eerste penalty van Zwitserland met een mooie beensafe tegen te houden. De 2e van Meinke en 3e van Britt werden door de Zwitserse keepster gestopt. De Zwitserse speelsters hadden ook nog alles gemist. Een zware last voor Lotte, die de 4e penalty mocht nemen. Als een kanonskogel door de Gotthardtunnel, zo hard sloeg zij die bal het doelnet in. Zwitserland verzuimde daarna te scoren door een mooie safe van Emma. Nederland won daardoor de penaltyreeks, zelfs voordat onze eigen kanonskogel Leanne aan de beurt hoefde te komen, en dit geeft een goed gevoel voor de wedstrijd in de middag tegen Oekraïne.
Penalty save Emma (foto Els Fondse)
Michael kreeg na de wedstrijd de Juicy Trophy toebedeeld. Hij stopte hem diep weg onder zijn jas en bleef met de hand erop door de ijsbaan lopen, om maar te voorkomen dat iemand het zou zien. Het voelde wel goed aan. Uiteindelijk vond Jennifer een tasje om de trofee in te stoppen. Hans Johansson, bestuurslid van de Zweedse bond, werd ingelicht over hoe de trophy eruit ziet en die vond het een goed idee om een foto online te zetten. Maar Michael durft het toch niet aan.
Ondertussen heeft Frank samen met ons koffertje Kawro de kaartjes geregeld voor een mooie ijshockeywedstrijd. Bijna het hele team gaat mee. De Växjö Lakers spelen vanavond de eerste halve finale wedstrijd in de Zweedse competitie tegen Frölunda. De Lakers en de andere ruim 5000 toeschouwers zijn zeer vereerd met onze komst.
Vanmiddag eerst nog de 2e wedstrijd tegen Ukraine.
Na een paar uur rust konden onze oranje leeuwinnen vrijdagmiddag om 15:00 uur in de laatste poulewedstrijd aantreden tegen Oekraïne. De tribune was aardig gevuld met Nederlandse fans en met vluchtelingen uit de Oekraïne die uitgenodigd waren om deze wedstrijd te kijken. In het doel stond deze keer Lauren, die haar eerste wedstrijd van dit WK mocht keepen. Al na 1 minuut schoot Lisette de 1-0 binnen. Haar medespeelsters moesten vechten om de bal te pakken te krijgen, het was haar eerste doelpunt in het shirt van oranje. Veel kleine en grote overtredingen volgden in de volgende minuten, wat ook een straf voor Oekraïne opleverde. In de 10e minuut scoorde Glynis de 2-0 op assist van Michelle Noë. Een aanval van Oekraïne werd met een snoekduik in het doelgebied onderschept door Claire wat resulteerde in een penalty tegen. Zus Lauren kreeg de zware taak om de penalty te stoppen. Met doordringende ogen keek ze de penaltynemer aan, die van schrik naast schoot. De eerste helft werd afgesloten met een 2-0 voorsprong.
De 2e helft begon voortvarend, Esther schoot de 3-0 binnen en wederom was de organisatie een bandybal armer. Esther, die ook in Zweden ijshockey speelt, kon haar geluk niet op. Een zeer sterk spelende Michelle van Ooijen die al een paar ballen net naast de doelpaal zag gaan en deze paal ook nog flink beschadigde omdat ze het nodig vond om de verf eraf te schrapen met haar ijzers, scoorde als debutant op het WK haar eerste doelpunt. De organisatie van het WK heeft al extra ballen besteld, want de voorraad ballen slinkt aardig in de wedstrijden die Nederland speelt. 4-0 Voor Nederland, en een schot op de paal van Leanne veranderde dat jammer genoeg niet. Nederland speelde de resterende minuten professioneel uit en eindigt als eerste in de B-poule. Lauren hield dus ook mooi haar doel schoon. Na de wedstrijd kreeg Lisette de “Juicy Trophy”, op haar leeftijd nog een eerste doelpunt scoren is niet iedereen gegeven. Zondagmorgen om 07:45 zal er voor de bronzen plak gespeeld worden tegen Amerika of Finland, dat is op dit moment nog niet bekend.
Na het diner ging een deel van de groep naar het ijshockey kijken. Omdat we de oranje jassen van de mannen hadden geleend, vielen we natuurlijk goed op in het stadion. We waren dan ook veelvuldig in beeld op de Zweedse televisie als echte beroemdheden. Na afloop slingerde Bobo Frank nog een bericht in de groepsapp. Het hele team moet meedoen aan een dopingcontrole op 1 april om 10 uur in de ochtend. Zouden de Zweden ook van 1 april grappen houden of heeft Frank onverwachte humor.
Aan het ontbijt van 1 april werd er al even over de komende dopingtest gesproken, maar de show werd gestolen door de uitreiking van de “Shithead of the day” trofee van Claire aan Michelle van Ooijen. Michelle had namelijk gevraagd wat het Zweedse woord voor bandy is. Op zich is dat helemaal niet zo vreemd, want ook de Finnen en de Russen hebben eigen woorden voor bandy. Maar goed, ze verdiende er wel de trofee mee. Of was het toch het feit dat ze in de wedstrijd van gisteren eerst de schaatsen had aangetrokken en daarna pas de kousen wilde doen? Toen de schaatsen uit en de kousen binnenstebuiten had aangetrokken en pas bij de derde poging succes had?
Dan breekt het moment van de aangekondigde dopingtest aan. Iedereen verzamelde zich in de bespreekruimte waar Michael ze verteld dat het inderdaad een 1 april grap bedacht door de leiding is! Het fijne was dat niemand echt nerveus was voor de test. Alleen Michelle N. was bang dat ze iets verkeerds in het plaspotje zou droppen. Maar de spanning was er nog niet af of er werd direct om een toiletbreak gevraagd. Het halve team heeft de hele nacht niet geplast en die moeten nu ineens allemaal.
Maar de 1 april grap had ook een serieuze ondertoon. Op dit toernooi wordt wel degelijk op doping getest en tests bij Nederland zouden zomaar kunnen voorkomen. We zijn immers nu een ploeg waarmee rekening wordt gehouden. Een goed ding om over na te denken.
Verder is het dus dankzij de goede resultaten een vrije dag. De meesten van de groep kunnen het toch niet laten en gaan vanmiddag al de wedstrijd USA tegen Finland bekijken. De verliezer is immers onze tegenstander van morgen. De anderen die niet mee gaan beginnen al met hun eerste voorbereidingen voor het banket morgenavond.
Vladipeer