Hej Hej Bandyfans,
Woensdagmorgen was het weer vroeg op staan. Niet omdat we weer een vroege wedstrijd hadden, maar om twee van onze concurrenten te bekijken. We vertrokken om 07:10 uur voor een ochtendwandeling richting de ijsbaan. Een stief kwartiertje lopen vanaf het hotel. Aangekomen op de ijsbaan bleek dat wij niet de enige Nederlanders waren die zo vroeg uit de veren waren gekomen. Onze nationale trots Coen Jurcka stond al fris en fruitig op het ijs als een van de scheidsrechters in het duel tussen Canada en Estland.
Op rechts: Coen Jurcka
Canada domineerde de wedstrijd, wat wel de verwachting was. Bij het begin van de tweede helft zijn we weer terug gegaan richting het hotel voor het ontbijt. De rest van de morgen hadden we vrij af. We hadden ondertussen gehoord dat de familie Hengst al was aangekomen. Op zich zou het geen nieuws zijn, maar als je Tony een beetje kent en zijn kennis van een navigatiesysteem dan is het wel nieuws dat hij überhaupt in Zweden is aangekomen. Gelukkig hadden Annelies, Twan’s vriendin Noortje en Kim Kosman het heft maar in handen genomen en de weg gewezen naar Zweden.
Om 12 uur begonnen we aan de wandeling die uitgezet was door onze fysiotherapeut Joost van Wijchen. Even een frisse neus halen en onderweg wat sparren met de teamgenoten.
Onze Bobo Hans was met zijn aankomende schoondochter Danique een dagje winkelen in Gothenburg, Uit betrouwbare bron hoorden we dat ze een speciale jurk zou gaan uitzoeken. Hans kennende is hij gelijk naar een bruidswinkel gereden.
Nadat we de wedstrijdbespreking hadden gehad was het weer tijd om richting de kleedkamers te gaan voor de wedstrijd tegen Estland. Onze coach Thomas had geregeld dat we nu een kleedkamer zouden krijgen bij de ijsbaan, zodat we niet meer half aangekleed hoeven te reizen richting de ijsbaan.
Om half 5 floot de Noorse scheidsrechter voor het begin van de wedstrijd. Nederland begon sterk aan de wedstrijd. De twee beste spelers van Estland, nummer 10 en 16, werden geschaduwd door Doppie en Remo, om ze zo weinig mogelijk kansen te geven. Nederland kreeg enkele goede kansen. Een doelpunt maken lukte nog niet, wat wel noodzakelijk is om een voorsprong te krijgen. Ondertussen stroomde de tribune vol met nog meer Nederlandse supporters. (de) Eddy Speyers en David Schreuder, onze Rebelfit trainer, hadden ook plaatsgenomen op de tribune. Evenals de moeder, zusje en vriendin van Doppie. Zij kwamen in het oranje gestoken de tribune opfleuren.
Nederland scoorde via Twan Hengst de 1-0. Estland kwam binnen de minuut op 1-1, geheel tegen de verhouding in. Dat werd ook de ruststand. De tweede helft hadden we over de Esten heen moeten lopen, want Nederland was continu in de aanval. In de 32e minuut kreeg echter Estland een penalty, die vakkundig werd benut. 2-1 voor Estland. Na een time-out van Nederland weer éénrichtingsverkeer naar het doel van Estland. Zeven minuten voor tijd scoorde Nick Verbruggen de dik verdiende 2-2. Nu erover heen gaan, want dit was natuurlijk een klap voor de Esten. Maar wat geschiedde was dat Estland 1 minuut voor tijd de 2-3 maakte. De hele wedstrijd gedomineerd en toch verliezen, een ware deceptie. Little Steef werd aan Nederlandse kant gekozen als “man of the match”.
In de avond stond de wedstrijd tegen Somalië op het programma, op papier de makkelijkste tegenstander van het WK. Maar daar dachten de Somaliërs duidelijk anders over. Zij scoorden de 1-0 vanuit een rebound van een corner. Niemand had dit verwacht. Het Nederlands team was duidelijk even van slag. Nederland stelde na 10 minuten orde op zaken en scoorde er daarna gretig op los. Jordan Braam stond als assistent coach wegens een blessure, aan de kant. De eerste helft werd afgesloten met een 10-1 voorsprong. De tweede helft moest de voorsprong flink uitgebouwd worden. Bij 12-1 scoorden de Somaliërs hun 2e doelpunt uit een mooi strak schot waar ondergetekende geen enkel antwoord op had. Feest op de tribune, vele Somalische toeschouwers zaten op de tribune. Niet lang daarna kregen de Somaliërs ook nog een penalty, die professioneel werd benut. Nog nooit hadden de Somaliërs 3 doelpunten in een wedstrijd gescoord tijdens een wereldkampioenschap, en dat dan uitgerekend tegen Nederland. Je mag best weten dat ondergetekende daar geheel niet blij mee is. Een leuke opsteker in de wedstrijd was dat Bou Tveitan, Joris Vriezen en Mees van Wijchen hun eerste doelpunt ooit op een wereldkampioenschap scoorden.
De organisatie van het toernooi weer in zak en as, want naar goed Nederlands gebruik worden de ballen waarmee ze hun eerste doelpunt maakten meegenomen als trofee. Jordan had nog nooit zoveel ballen in de zak gehad. Het is te hopen dat iedereen de juiste bal heeft gekregen. Nederland won uiteindelijk de wedstrijd met 16-3. Stephan den Brok werd aan Nederlandse kant gekozen tot “man of the match”.
Na de wedstrijd hadden we nog een laat diner in het hotel om vervolgens richting de slaapkamers te gaan. Donderdag om half 5 staat de wedstrijd tegen Canada op het programma. Een verslag hiervan natuurlijk morgen op de bandysite.
Hjärtliga hälsningar
Peer